Gülümseyin çekiyorum!
Anneannem (Sevim Olcay)- Dedem (Arşi Olcay)- 1955
Anneannenin evine gidilince yapılacak en keyifli şey kesinlikle eski resimleri karıştırmak! Siyah beyaz çekilmiş bu fotoğraf bana Yeşilçam filmleriyle Hollywood filmlerinin karışımı gibi gözüktü ilk baktığımda. Çok özendim keşke o yıllarda yaşasaydım dedim sonra sordum o malum soruyu "Siz nasıl evlendiniz?"...
1938 yılında Avrupa'daki eğitimini tamamlayıp Türkiye'ye dönen Arşi Olcay, meslek liselerinin iç mimarı dekorasyonlarının yapılmasında ve akademik kadrosunda görev almış. İçlerinde en çok beğendiği çalışması Afyon Kız Meslek lisesi olmuş. Anneannem Afyon doğumlu. Büyük halam yani dedemin kardeşi (Nuriye Torkak)'da Afyon kız meslek lisesinde öğrenim görmüş. Aynı zamanda da anneannemin hocalığını yapmış. Bu sırada anneannem öğretmen okulunda okurken dedem de erkek teknik yüksek öğretmen okulunun mimari resim hocasıymış. Anneannemlerin de mimari resim derslerini Arşi Olcay veriyormuş. Anneannem zaten Nuriye halamı daha önceden de tanıdığı için halam, dedemle tanışmasına vesile olmuş. 1955 yılında evlenmişler. Tam olarak nasıl evlenmeye karar verdiklerini bilmiyorum ancak dedemin bir ömür boyu anneannemi ne kadar çok sevdiğini biliyorum. Küçücüktüm onunla vakit geçirebildiğim sıralarda ancak bazı şeyleri çocuklar bile anlar. Görüp görülecek en kibar insanlardan biriydi kesinlikle. Çocukluğumdan sürekli hatırladığım bir başka lafı da "after you" idi. Ancak öyle İngilizce gibi değil Almanca gibi söylerdi. Önce bize sırayı verirdi. Sadece küçük olduğumuz için değil içinden geldiği için. En çok sevdiğim zamanlar da okuldan eve geldiğimizde bizi sandalyeye oturtur "Eee anlat bakalım" derdi. Gününüz nasıl geçti? İstisnasız her gün duydum bu lafı. İlgileniliyor olmak çocukken zaten ayrı bir keyif kaynağı. Ee artık ben de anlatıyorum hem seni bilsinler hem resimlerini görsünler diye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder